از ضرورت تا رانت: ماجرای تلخ خط سفید خبرنگاری/خبرنگاران ایرانی در کوره فیلترینگ!

بادکنکی که از سال 1396 در دوره وزارت آذری جهرمی، مثلا برای علاج هیولای ناقص الخلقه فیلترینگ شروع به باد شدن کرده بود، - آیا روزنامه نگاران مسئول وضعیت فیلترینگ هستند؟ واقعیت تلخ این است که فعالیت رسانه ای با خط سفید بدون فیلتر، نه یک انتخاب، بلکه اجباری تلخ و البته رانتی ناگزیر است که رد کردن آن هم دردی را دوا نمی کند و تنها باعث خلع سلاح یک صنف در میدان می شود! چه باید کرد؟ بحران کنونی فرصتی است برای تفکیک خط باریک میان کار حرفه ای و سوءاستفاده.

راه حل در سادگی و شفافیت است: اول: انتشار لیست رسمی و کامل دارندگان سیم کارت سفید توسط وزارت ارشاد و ارتباطات تا ابتدا اصولا معلوم شود به اصطلاح چه خبر است؟! دومین اقدام می تواند این باشد : پاسخگویی موردی هر صاحب سیم کارت.

پرسش ساده از دارندگان این سیم کارتها این است: با این اینترنت آزاد چه کردی؟ مجیز گفتی؟ از فیلترینگ دفاع کردی؟ یا حقیقت را گفتی، نقد کردی، افشا کردی؟ درست است که این سئوالات بعضا در حریم خصوصی افراد تعریف می شود، اما به دلیل موقعیت پیچیده ایجاد شده، صاجبان این سیم کارت ها بهتر است خودشان سردم دار شفافیت و توضیحات در این زمینه باشند.

اگر کسی از این امکان برای ماله کشی، توجیه ظلم یا زد و بند استفاده کرده، سزاوار نقد و مجازات است.