چِرَغو، روایتی از صمیمیت گم شده در شب های سرد خراسان (+عکس)

پذیرایی در چِرَغو ساده و صمیمی بود؛ شلغم و چغندر پخته، زردک، مویز و نخود برشته.

پدربزرگ ها و مادربزرگ ها از خاطرات خشکسالی، سفرهای پیاده به مشهد و عروسی های قدیمی می گفتند.

- چِرَغو، روایتی از صمیمیت گم شده در شب های سرد خراسان (+عکس) پذیرایی در چِرَغو ساده و صمیمی بود؛ شلغم و چغندر پخته، زردک، مویز و نخود برشته.

پدربزرگ ها و مادربزرگ ها از خاطرات خشکسالی، سفرهای پیاده به مشهد و عروسی های قدیمی می گفتند.

در پایان شب، صاحب خانه با تشکر، مهمانان را بدرقه می کرد و سوسوی فانوس ها در تاریکی شب محو می شد.

در شب های تاریک و سرد روستاهای خراسان، پیش از روشنایی برق، آیینی به نام چِرَغو قلب خانه ها را گرم می کرد.

با غروب خورشید، اهالی روستاها به ویژه در جنوب خراسان با فانوس و چراغ توری به خانه ای می رفتند که نوبت میزبانی اش بود.

نور چراغ ها بر دیوارهای گِلی می رقصید و فضا را گرم می کرد.

چندین خانواده در اتاق گرد می آمدند و با نور چراغ ها، اتاق روشن می شد.

به گزارش ایسنا، پذیرایی در چِرَغو ساده و صمیمی بود؛ شلغم و چغندر پخته، زردک، مویز و نخود برشته.

پدربزرگ ها و مادربزرگ ها از خاطرات خشکسالی، سفرهای پیاده به مشهد و عروسی های قدیمی می گفتند.