پوشکین؛ منجی زبان روسیه با مرگی تراژیک

نویسندگان بزرگی چون گوگول، داستایوفسکی، تولستوی و چخوف، همگی خود را مدیون پوشکین می دانستند.

داستایوفسکی او را نه فقط شاعر، بلکه «پیشگوی روح روس» می نامید.

- نویسندگان بزرگی چون گوگول، داستایوفسکی، تولستوی و چخوف، همگی خود را مدیون پوشکین می دانستند.

داستایوفسکی او را نه فقط شاعر، بلکه پیشگوی روح روس می نامید.

زبان ادبی روسیه، بدون پوشکین، شاید هرگز به چنین بلوغ و قدرتی نمی رسید.

عصر ایران؛ نورا جمالی - در تاریخ فرهنگ روسیه، کمتر نامی به قدر الکساندر سرگییِویچ پوشکین (1799–1837) با افتخار و هیجان برده می شود.

او نه فقط شاعر ملی روسیه، بلکه بنیان گذار زبان ادبی نوین روسی و یکی از ستون های اصلی هویت فرهنگی این کشور است.

آثار او از ژرفای سنت کلاسیک اروپایی بهره می برند، اما درعین حال، روح روسی و زندگی مردم این سرزمین را چنان در قالب واژگان ریخته اند که تا امروز، ردای تاثیرش بر شانه های ادبیات روسیه سنگینی می کند.

  پوشکین در 26 مه 1799 در خانواده ای اشرافی در مسکو به دنیا آمد.

پدربزرگ مادری اش، آبراهام پترُویچ گانیبال، از نجیب زادگان آفریقایی تبار بود که توسط پتر کبیر به روسیه آورده شد و به مقامی بلند در ارتش رسید.

خود پوشکین بعدها در شعرها و نمایشنامه هایی، با افتخار از تبار آفریقایی اش یاد می کرد.