وقتی ناصرالدین شاه یک روستا در اصفهان را به دو روحانی بخشید (سند تاریخی)

این قریه، از خالصه جات بوده و ناصر الدین شاه در این فرمان می گوید که این اقدام را برای «ترویج امر زراعت و فلاحت» انجام داده است.

  طبعا مقصود این است که وجود این قریه های خالصه جات اگر دست دولت بماند، - محل خاتم مبارک مغفور جنت مکان خلد آشیان ناصرالدین شاه قاجار   چون آبادی مملکت و ترویج امر زراعت و فلاحت مشهود خاطر مرحمت باهر اعلیحضرت همایونی است، هر کس از املاک خالصه را به اربابی و ملکیت استدعا نمایند، مرحمت می شود.

از جمله قریه هرچگان خالصه واقعه در فریدن اصفهان را [که] به موجب این فرمان همایون از هذه السنه مسعوده یونت ییل و مابعده بالمناصفه به اربابی و ملکیت جناب مستطاب شریعتمآب حاجی آقا نورالله مجتهد، و جناب مستطاب محمدحسن نایب الصدر مرحمت و واگذار فرمودیم که مالیات آنجا را همه ساله از قرار تشخیص دفترخانه مبارکه بپردازند، و ملک اربابی خودشان دانسته، غیر از فروش به تبعه خارجه به نحو تصرفات مالکانه در آنجا بخواهند مختار و مجاز باشند.

مقر آن که فرزند ارجمند کامکار والاتبار ظل السلطان حفظه الله تعالی قدغن نمایند قریه مزبور را به تصرف مشار الیهما بدهند و از مدلول این فرمان جهان مطاع تخلف و انحراف نورزند.

المقرر معتمد السلطان مستوفیان عظام شرح فرمان همایون را ثبت و ضبط نموده و در [عهده] شناسند.