فیلم «هفت بهارنارنج» یا عطر گل با نفسم بود وقتی از تو می سرودم

«هفت بهار نارنج» دست مخاطبش را می گیرد، او را به آن خانه باغ دلپذیر آقای شمس و خانم طلعت می برد و به یادش می آورد که باید به یاد آورد.

- فیلم هفت بهارنارنج یا عطر گل با نفسم بود وقتی از تو می سرودم هفت بهار نارنج دست مخاطبش را می گیرد، او را به آن خانه باغ دلپذیر آقای شمس و خانم طلعت می برد و به یادش می آورد که باید به یاد آورد.

عصر ایران ؛ ایمان عبدلی - آن چه که بیشتر از هر چیز درباره هفت بهارنارنج ساخته فرشاد گل سفیدی خودنمایی می کند، میل به نمایش شور زندگی و تلاش برای تمرکز بر جزییات فراموش شده است.

انگار این فیلم به شکلی و شاید هم ناخواسته در کنار آقای شمس ایستاده و می خواهد همدلانه با او علیه فراموشی باشد، علیه از یاد بردن جزییات شکوهمند زندگی.

اگر آقای شمس باورِ به خواب رفتن طلعتی را ندارد، کلیت روایت هفت بهارنارنج هم در مقابل نیستی و عدم، گاردی کاملا بسته و تدافعی دارد.

آن چه که در ابتدای متن نوشتم، همین است؛ هفت بهارنارنج در تمامی اجزایش در ستایش زندگی ای ست که این روزها تحت تهاجم غم های تحمیلی، شتاب رنج آور و روزمرگی موذی قرار گرفته.

از این رو این فیلم مناسب آن دسته از مخاطبان است که آثار هنری را به مثابه فرصتی برای کشف و مکث و لمس می بینند.