روزی که «شهریار» ، «ابتهاج» را پس زد!

«شهریار پناهگاه من بود، اون هم پناهگاهی که من از سال ها پیش با شعرش آشنا هستم؛ عاشقانه شعرشو دوست دارم و خودشو هم دیدم که آدمی یه فوق العاده لطیف، - شهریار پناهگاه من بود، اون هم پناهگاهی که من از سال ها پیش با شعرش آشنا هستم؛ عاشقانه شعرشو دوست دارم و خودشو هم دیدم که آدمی یه فوق العاده لطیف، فوق العاده مهربان و فوق العاده نیکخواه است.

ایسنا پلاس: 6 اسفندماه سالروز تولد هوشنگ ابتهاج است؛ اگر آقای سایه 19 مرداد 1401 از میان ما نرفته بود، امروز باید تولد 95 سالگی اش را جشن می گرفتیم.

شهریار شاعر نامدار ایرانی یکی از نزدیک ترین دوستان سایه بود که بارها سایه درباره عمق این رفاقت صحبت کرده بود.

اما آن طور که سایه می گوید، یک این رفاقت یک روز صدمه دید و او را رنجاند.

قصه این کدورت که البته بلند مدت هم نبود در کتاب پیر پرنیان اندیش به قلم میلاد عظیمی و عاطفه طیّه روایت شده است که با هم مرور می کنیم: استاد! دیشب گفتید شهریار یه برخورد تلخ با شما داشته، قضیه چی بود؟ سایه کمی جا به جا می شود و با صدایی آهسته می گوید: عاطفه خانوم! دوستی من با شهریار در حد دوستی نبود؛ عشق هم اگر بگیم، کمه.

واقعاً هم اون نسبت به من و هم من نسبت به او چنین احساسی داشتیم، ولی حالا که نگاه می کنم می بینم که من خیلی صادقانه تر و بی غل و غش تر اونو دوست داشتم؛ بی هیچ ت