دل ما گره خورده به شما، خبر دارید؟/سلام بر غمی که ما را بزرگ می کند

ما چای روضه و مجلس شما را نوشیده ایم و پیش خودمان گفته ایم: «این چای عجب نمک دارد!» ما نمک گیرتان شده ایم و دلِ دل کندن از شما نداریم، دیگر.

دنیا که وحشتمان را زیاد کرده اشکمان را پیوند زده ایم به شما و حالمان شده، - گروه جامعه؛ خبرگزاری فارس: سلام بر غمی که ما را بزرگ می کند! این جمله، عجیب به دلم نشست.

گفتم خرج امام حسین جانش کنم.

عکس را دو سال قبل گرفته ام، مانده بودم با خرده گل هاچه کنم؟ ریختم روی پارچه و این قاب ثبت شد.

دلم هم نیامد، ظرافت خالق را بریزم توی سطل زباله.

گلبرگ ها سهم خاک گلدان شد.

حالا می خواهم این عکس را گره بزنم به شیرین ترین غم عالم.

آن غمی که خدا خدا می کنیم، روزی ما شود و داوطلب شده ایم روز ازل برای داشتنش.

غمی که هم نمک است، هم نبات.

شور امید و شیرینی زندگی است.

عکس، بهانه است، اصلاً دلمان را گره بزنیم به آن شوق مکرر.

به آن مهر لطیف.

به آقایی که به او می گوییم: ای مهربان تر از پدر و مادرم، حسین جان.

بگذریم؛ حرف گُم و حوصله کم نکنم.

حاج آقا دولابی رحمت الله علیه می گفت: غم #امام_حسین غم بَر است.

آیت الله بهجت رحمت الله علیه هم گفته بود که چشمی که برای امام حسین جان گریه نکند، اشکش برای دنیا و یک غم بیخودی ریخته می شود.