ماجرای عنایت عقیله بنی هاشم به یک شهید/ وقتی همه دکترها قطع امید کردند اما!

شنیده ام که یکی از شهدای این خانه سر و سری دارد با حضرت زینب سلام الله علیها.

ایام رحلت عقیله بنی هاشم مهمان مادر شهید می شوم و از عنایت خانم به شهید«رضا نادعلی» می پرسم.

- گروه زندگی: راه می رود در اتاق و با آن دستمال پارچه ای سفیدش گرد و غبار دلتنگی را از قاب عکس عزیزانش پاک می کند.

آن وقت زیرلب نجوا می کند: گلی گم کرده ام می جویم او را.

به هر گل می رسم می بویم او را.

گل من یک نشان اندر بدن داشت.

یکی پیراهن کهنه به تن داشت چین و چروک دستانش و دستمال کهنه اش گواه می دهد به چگونگی گذر عمر.

هر صبح که از خواب بیدار می شود اولین کارش همین است.

همین که گرد و غبار از چهره پشت این عکس ها بگیرد و برایشان شعر بخواند.

  مادر شهیدان محمود و رضا نادعلی را می گویم.

مادری که در دوران جنگ تحمیلی 4 پسرش را برای دفاع از اسلام و ایران راهی جبهه کرده.

به قول خودش این صورت به چین نشسته یادگار همان روزهای سخت است.

همان سال هایی که تا زنگ خانه به صدا در می آمد.

دلش هری می ریخت که نکند خبر مجروحیت و یا شهادت پسرانش را برایش آورده باشند.

البته که در این 8 سال کم نشنیده از این خبرها.

  شهید محمود نادعلی و شهید رضا نادعلی   شنیده ام که یکی از شهدای این خانه  سر و سری دارد با حضرت زینب سلام الله علیها.