آموزه های محیط زیست با رهیافت قرآنی

حفاظت از طبیعت و محیط زیست یکی از مواردی است که در دین اسلام به آن تأکیدشده و آیات و روایات متعددی نیز در این خصوص آورده شده؛ تا آنجا که بسیاری از سوره های قرآن کریم به نام یکی از جلوه های طبیعت است؛ - مانند سوره های نور، عنکبوت، رعد، نجم، بقره، نحل،شمس، لیل، قمر و حدید.

نخستین نشست هم اندیشی دانشجویی نیز که با عنوان نامه و قرار برگزار شد به موضوع محیط زیست اختصاص داشت و در آن به تدبر در آیات قرآن با رویکرد حفاظت از محیط زیست پرداخته شد.

در ابتدای این هم اندیشی که روز گذشته (16 بهمن ماه) با عنوان محیط زیست در دانشگاه اصفهان برگزار شد، امیر احمدنژاد، دکترای علوم قرآن و حدیث، به آیه 119 سوره نساء و مفهوم آن پرداخت و اظهار کرد: خداوند در این آیه فرموده است: وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ وَ لَأُمَنِّیَنَّهُمْ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَیُبَتِّکُنَّ آذانَ الْأَنْعامِ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَیُغَیِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ وَ مَنْ یَتَّخِذِ الشَّیْطانَ وَلِیًّا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْراناً مُبیناً.

خدا در این آیه شریفه به برخی اهداف شیطان اشاره کرده و بر دشمنیِ او با فرزندان آدم تأکید می کند.

درواقع این آیه، جمله ای از شیطان خطاب به خداوند است چراکه خداوند شیطان را به واسطه سجده نکردن به آدم از بهشت اخراج می کند و شیطان در حین رفت�