حماسه سرایی علامه ابن نما در مدح خروج مختار

و آنگاه که مختار مردم را به خونخواهی حسین(ع) دعوت کرد، شیعیان آل محمد(ص) فوج فوج به وی پیوستند.

در حالی که قلب های خود را روی زره پوشیده بودند و در هر معرکه ای خود را به دریای مرگ می سپردند.

- و آنگاه که مختار مردم را به خونخواهی حسین(ع) دعوت کرد، شیعیان آل محمد(ص) فوج فوج به وی پیوستند.

در حالی که قلب های خود را روی زره پوشیده بودند و در هر معرکه ای خود را به دریای مرگ می سپردند.

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: حماسه یکی از مهم ترین انواع ادبی است که از دورانی سخن می گوید که ملت سراینده در راه دست یافتن به شکوه و تمدن گام نهاده است.

دو ملت ایران و عرب در حماسه سرایی تاریخی طولانی دارند، هرچند که شاید بتوان گفت ایرانیان در این زمینه دست پرتری دارند.

در ادبیات عرب پیش از اسلام نمونه هایی از حماسه گونه ها را می توان در معلقات هفتگانه، از جمله در معلقه وسیره عنتره بن شدّاد و أُرجوزه ها و جنگ سروده ها مشاهده کرد.

اما حماسه سرایی در ادبیات عرب پیش از اسلام بیشتر مورد توجه قرار گرفت، بویژه نزد شاعران شیعی که روایت هایی از سلحشوری مولای متقیان امام علی بن ابیطالب (ع) و سلحشوری کاروان عشق در کربلا را با خود داشتند.