سروده تعدادی از شاعران در پی اهانت به قرآن/ میان شعله می سوزد مگر باران؟ نمی سوزد

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از تهران، به آتش کشیدن قرآن توسط افراد معلوم الحال در کشورهای غربی، خشم شاعران را برانگیخت و ضمن محکومیت این امر توسط آن ها، موجب سرودن شعرهایی با مضمون و محتوای قرآن گشت که سه مورد از آن ها را در ادامه می خوانید.

رضا یزدانی میان شعله می سوزد مگر باران؟ نمی سوزد اگرچه جسم هم آتش بگیرد، جان نمی سوزد به آتش می کشند این روزها قرآنِ ما را.

لیک نمی دانند فجر و طارق و فرقان نمی سوزد نمی دانند این اصحاب نار، این شعله بر دوشان که حمد آتش نمی گیرد، که الرحمن نمی سوزد خدای قصه ٔ قرآنیِ عاد و ثمود ! آخر چرا این شهرها در آتشِ کفران نمی سوزد؟ مگر قرآن چه دارد؟ سوره سوره، خط به خط، ایمان دل مردم برای این همه ایمان نمی سوزد؟ به این کافرمرامان، منکرانِ نور و زیبایی بگو قرآن نمی سوزد، بگو قرآن نمی سوزد   عاطفه جوشقانیان نشستم پیش او از خاک و از باران برایم گفت خدا را یاد کرد، از خلقت انسان برایم گفت الم اعهد الیکم یا بنی آدم برایم خواند از آن عهدی که آدم بست - آن پیمان - برایم گفت برایم یک به یک تاریخ انسان را ورق می زد به یاد نوح بود، از کشتی و طوفان برایم گفت به ابراهیم و موسی و به اِل یاسین سلامی کرد به نور حق پناه آورد و از شیطان برایم گفت محبت زنده زنده دفن شد با دختران در خاک زمین را زیر و رو کرد،