ردادی: دولت های سازندگی و اصلاحات دنبال لیبرالیسم بودند، نه دموکراسی

دغدغه اصلی جریان فکری در دوره سازندگی و اصلاحات لیبرالیسم بوده است تا دموکراسی، به تعبیری دموکراسی و حکومت مردم برای این طیف بهانه ای بود تا آمال لیبرالیستی خود را پیگیری کنند.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، تقریری از نظام جمهوری اسلامی از ابتدای امر توسط روشنفکران و طرفداران رویکردهای لیبرالی مطرح شد، مبنی بر اینکه در جمهوری اسلامی چیزی به نام دموکراسی وجود ندارد و آن چه که شاهدیم دموکراسی صوری است.

بعدها در دهه 70 این تقریر عمومی تر شد و از سوی جریان فکری اصلاحات و لیبرال ها اشاعه گسترده ای پیدا کرد و در نتیجه نظام وارد یک چالش فکری و سیاسی شد.

در این باره با محسن ردادی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه و مؤلف کتاب منابع قدرت نرم، گفت وگویی داشتیم که در ادامه حاصل کار را می خوانید.

لیبرالیسم طلبی در پوشش سنگ مردم را به سینه زدن ردادی در ابتدا گفت: حقیقت ماجرا این است که در دوران سازندگی یعنی دوره ریاست جمهوری مرحوم هاشمی و دوران اصلاحات یعنی دوره ریاست آقای خاتمی چیزی که دنبال می شد فی الواقع لیبرالیسم بود نه دموکراسی.

در دولت سازندگی لیبرالیسم اقتصادی و فرهنگی پیگیری شد و در دولت اصلاحات لیبرالیسم سیاسی.