حرف خدا بر زمین نماند

آیا سیاست گذار فرهنگی باید به دنبال تسری یک یا مجموعه ای از «هنجار ها و ارزش ها» باشد یا آنکه خود را در این حوزه فاقد مسئولیت بداند و خنثی و یا حتی دنباله رو دیگران باشد؟ - آیا سیاست گذار فرهنگی باید به دنبال تسری یک یا مجموعه ای از هنجار ها و ارزش ها باشد یا آنکه خود را در این حوزه فاقد مسئولیت بداند و خنثی و یا حتی دنباله رو دیگران باشد؟ خبرگزاری فارس؛ یادداشت- محمدجواد اخوان: یکی از اصلی ترین چالش های مدیریت راهبردی فرهنگی، انتخاب میان نگاه فعال و ابتکاری و یا انفعال و دنباله روی در طراحی ها و برنامه ریزی هاست.

مسئله این است که آیا سیاست گذار فرهنگی باید به دنبال تسری یک یا مجموعه ای از هنجار ها و ارزش ها باشد یا آنکه خود را در این حوزه فاقد مسئولیت بداند و خنثی و یا حتی دنباله رو دیگران باشد؟ هرچند چنین امری در نگاه تربیتی اسلامی تقریباً واضح و مبرهن است، اما لیبرال ها معمولاً سعی می کنند بر ضرورت بی طرفی در مدیریت فرهنگی تأکید نموده و در هنر بیشتر به جای محتوا، قالب را برجسته کنند.

اما در واقع خودشان هم در عمل به این ادعا پایبند نیستند.

در جهان غرب و بسیاری دیگر از کشور ها که لزوماً دینی یا ایدئولوژیک هم نیستند، هنجار ها و ارزش هایی نوشته یا نانوشته وجود دارد که حکومت ها از ترویج آن ها حمایت کرده و حتی با تخطی کنندگان از آ