هدیه عاشقانه یک جانباز به همسرش! /آخرین هدیه روز مادر که ختم به شهادت شد!

مادرانی را می شناسم که روز مادر هرچه نگاه به در کردند و چشم به راه بودند کسی از راه نرسید.

مادرانی را می شناسم که به جای خانه، مزار پسرشان را آب و جارو کردند.

- گروه زندگی؛ زینب نادعلی: روز مادر که می شود، خانه مادران مان حال و هوای دیگری دارد.

بلند می شوند خانه را آب و جارو می کنند.

گرد و غبار از عکس های قدیمی می گیرند.

سبد میوه ای می چینند.

غذایشان را زودتر از همیشه آماده می کنند و آن وقت می نشینند منتظر زنگِ خانه، چشم به راه فرزندان شان.

نه اینکه چون روز مادر است این همه تدارک ببینند.

نه! چون بهانه ای است برای آمدن و دیدار بچه هایشان این قدر دلشان شوق و ذوق دارد.

اما من مادرانی را می شناسم که روز مادر هرچه نگاه به در کردند و چشم به راه بودند کسی از راه نرسید.

مادرانی را می شناسم که به جای خانه، مزار پسرشان را آب و جارو کردند.

مادرانی را می شناسم که سبد میوه شان را برداشتند و با خود تا مزار پسر آوردند.

مادرانی را می شناسم که به جای بوسیدنِ روی فرزندشان، قاب عکس هایشان را می بوسند! مادرانی را می شناسم که برای عکس ها مادری می کنند! راهی بهشت زهرا می شوم.

مقصد مزار شهداست.

شهدایی که امروز میزبان مادرهایشان هستند.

تقریبا هر طرف که چشم می چرخانم مادری نشسته بر مزار پسر.