رسول خادم هم مثل دایی جمع کند از ایران برود؟

چندی پیش کسی در رسانه سراسری آشکارا گفت هر که شیوه ما را نمی پسندد جمع کند و از ایران برود.

پیش ترها هم مشابه آن را شماری از اهل سیاست آن روزگار گفته بودند.

آن خانم که می گویند خودش جمع کرد و از ایران رفت؛ دومی هم جمع نکرده از ایران گریخت.

  اینک بار دیگر شاهد دستورالعمل جدید رفتن ایرانیان از ایران هستیم، آنهم برای کسی که قد بلندی داشت و توپ به سرش می خورد و وارد دروازه حریف می شد و پس از آن لابد به صورت اتفاقی پرچم ایران به اهتزاز درمی آمد و به شکلی تصادفی سرود ملی ایران نواخته می شد و دل ایرانیان از شور و شعف پر می زد و به خیابان می آمدند و به هم تبریک می گفتند.

  بارها در سفر به کشورهای همجوار و غیرهمجوار در آسیا و شمال آفریقا و حتی برخی کشورهای آمریکای لاتین شاهد بودیم که برای نشان دادن علاقه مندی خودشان به ایران انگشت خود را به علامت پیروزی بالا می گرفتند و با زبان و لهجه های محلی کشورشان به ما خوش آمد می گفتند: علی دایی .

او هم دلبسته به ایران است و به قول خودش ریشه در این خاک دارد.

دلیلش تنها این فراز از سخن او نیست؛ بلکه به خاطر آن است که در دو دهه برای ایران و ایرانی افتخار آفریده و سال ها آقای گل جهان بود.

وقتی گروهی در برابر او شعارهای ساختارشکنانه قومی دادند، با صراحت تمام گفت نزد ما از این سخنان نگویید.