جشنواره شعر فجر و پیوند دوباره شعر و جامعه است

یک شاعر جوان می گوید جشنواره های ادبی به مثابه یک رویداد عمل کرده و نمی گذارند که پیوندهای جامعه با شعر قطع شود.

- به گزارش خبرگزاری مهر ، زینب رازدشت، شاعر جوان و سراینده مجموعه اشعاری چون رنگین کمان را به تنهایی دعوت می کنم ، عاشقانه هایی که هرگز برای تو نبودند و پرنده ای که پای تقدیر مرد یادداشتی را درباره جشنواره شعر فجر نوشته و این رویداد را به مثابه یک ضرورت دانسته است.

متن این یادداشت در ادامه می آید: علمای معرفت شناسی همیشه بین سکنی گزیدن و در مکان بودن تفاوت قائل شده اند.

در مکان بودن صرف حضور انسان است در زمین، یک حضوری بدون کنش و بدون ساخت .

انسان در این حالت هیچ نسبتی با پدیده های پیرامون خود در هستی ندارد.

مقابل این امر سکنی گزیدن است که حضور کنشمند انسان در هستی را می رساند و از همین رهگذر با مفاهیم ساختن و خلاقیت پیوندهای بدون مرزی دارد.

به عبارتی اگر انسان صرفاً در مکان باشد، به معنای زندگی اش اما و اگر وارد است، اما اگر انسان سکونت گزیند، واجد عمیق ترین معانی برای زندگی است.

اگر کنه تاریخ فرهنگی جوامع و تمدن ها را مورد واکاوی قرار دهیم متوجه خواهیم شد که در جوامع دو نظام معرفت شناسانه در معنابخشی به زندگی ها وجود داشته اند: شعر و فلسفه و عجیب آنکه متفکران در این زمینه همیشه شعر را مقدم بر فلسفه دانسته اند.