یونسکو و تجزیه طلبی؟!

پس از حواشی ثبت های میراث ناملموس در یونسکو، بویژه با اقدام جمهوری آذربایجان در ثبت «فرهنگ پهلوانی» که تداعی کننده انحصارطلبی و تجزیه گری های این کشور بود و انفعال و سکوت یونسکو و حتی نمایندگان ایرانی حاضر در آن اجلاس را به نقد کشید، - پس از حواشی ثبت های میراث ناملموس در یونسکو، بویژه با اقدام جمهوری آذربایجان در ثبت فرهنگ پهلوانی که تداعی کننده انحصارطلبی و تجزیه گری های این کشور بود و انفعال و سکوت یونسکو و حتی نمایندگان ایرانی حاضر در آن اجلاس را به نقد کشید، سرپرست مرکز میراث ناملموس یونسکو در تهران، این ادبیات را مغرضانه و قضاوت ها در این باره را خشن و در تضاد با روح کنوانسیون 2033 یونسکو دانست و تاکید کرد که این کنوانسیون هرگز با این واژه های بی رحمانه به ترادف نمی نشیند.

اگرچه ایران در از جمله جمهوری آذربایجان در ثبت جهانی عناصری بود که خاستگاه آن ها در ایران بوده و یا پیش تر هم به نام ایران در یونسکو ثبت شده است و در پی آن، این پرسش ها مطرح شد که سازمان فرهنگی یونسکو که قرار است در مسیر استقرار صلح، آزادی و عدالت در سطح جهانی فعالیت کند، تا چه میزان اجازه مداخله و اعمال نظر درباره این اقدام کشورها را دارد، ضوابط و بیانیه های یونسکو در این باره چه می گوید، آیا کشورهای دیگر در همان مسیر صلح طلبانه یونسکو حرکت می کنن