امروز با سید احمد عزیزی : حضرت زهرا دلش از یاس بود

احمد عزیزی، شاعر کُرد ایرانی در 4 دی ماه 1337 در سرپل ذهاب به دنیا آمد.

وی قبل از رفتن به دبستان، خواندن و نوشتن را بدون داشتن معلم و تنها از روی کنجکاوی و دقت به نوشته های روی تابلوها و اسامی خیابان ها و… فراگرفت.

- وی قبل از پیروزی انقلاب به دعوت شمس آل احمد به تهران رفت.

او ارائه دهندهٔ سبک جدیدی از مثنوی با درونمایه ای عرفانی بود.

عزیزی در 15 اسفند 1386 بر اثر اختلالات کلیوی دچار اغما شد و تا 16 اسفند 1395 به مدت 9 سال در سطح هشیاری کمتر از نرمال سپری کرد و در کرمانشاه درگذشت.

عشق من پاییز آمد مثل پارباز هم ما بازماندیم از بهار احتراق لاله را دیدیم ماگل دمید و خون نجوشیدیم ما باید از فقدان گل خونجوش بوددر فراق یاس مشکی پوش بود یاس بوی مهربانی می دهدعطر دوران جوانی می دهد یاس ها یادآور پروانه اندیاس ها پیغمبران خانه اند یاس در هر جا نوید آشتی ستیاس دامان سپید آشتی ست در شبان ما که شد خورشید؟ یاسبر لبان ما که می خندید؟ یاس یاس یک شب را گل ایوان ماستیاس تنها یک سحر مهمان ماست بعد روی صبح پرپر می شودراهی شب های دیگر می شود یاس مثل عطر پاک نیت استیاس استنشاق معصومیت است یاس را آیینه ها رو کرده اندیاس را پیغمبران بو کرده اند یاس بوی حوض کوثر می دهدعطر اخلاق پیمبر می دهد حضرت زهرا دلش از یاس بوددانه .