شاهکارهای روزگار سپری شده

سد یزدخواست که می توان آن را نخستین بند قوسی جهان دانست از بناهای دوره ساسانی است.

مصالح ساختمانی سد شامل سنگ لاشه و ملات گچ و ساروج و نمای آن از سنگ تراشیده با اندود ساروج است.

- چنان که پیداست این بند برای جمع کردن آب های بهاری و جلوگیری از جریان سیل در منطقه ایزدخواست ساخته شده بود.

به گزارش ایسنا، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: پادشاهان و مهندسان ساسانی افزون بر ساختن سد روی کارون و کرخه در سرزمین عراق امروزی نیز اقدام به ساختن سدهایی به ویژه در کرانه شرقی اروند بین سامره و کوت کردند.

ساسانیان سیستم آبیاری رودخانه دیاله را گسترش دادند و در پدید آوردن نهرها تا آنجا پیش رفتند که نیاز به مقدار آبی بیشتر از آنچه دیاله می توانست بدهد، پیش آمد.

این گره به کمک رودخانه اروند گشوده شد، به این معنی که ابتدا آب آن را با ابزارهای بالا بردن آب و سپس با کانال های عظیم بالا می بردند و آن را به این وسیله روانه رود دیاله می کردند.

گسترش شبکه آبیاری در جنوب ایران و بین النهرین در زمان خسرو اول پادشاه ساسانی (579 ـ 531م) به درجه بالای خود رسید.

یکی از نمونه های این گسترش کانال نهروان بوده که از پشت سد روی اروند نزدیک محلی به نام دور ((Dur) تغذیه می شده است.