زنی که جهادگر عرصه تولید شد/ از مزدی دوزی و قرض و قوله تا صادرات به عراق

صدای چرخ است و تولید که گوش فلک را پر کرده و از روستای موسی آباد طنین انداز شده، صدای تولید پشت تولید است که سمفونی کار کوک کرده آن هم به مدد دستان زینب 37 ساله با دو فرزند دختر قد و نیم قد.

گوش که تیز کنی نوای همت است که دامن زنان بی سرپرست و بدسرپرست را گرفته یا چشم که بچرخانی به جای چنبره درد و ترس تبلور تلاش می بینی و غرور.

  اصلا کلاف سردرگم زندگی این زنان باز شده و رج به رج امید می بافند و به جای حقارت پرچمدار تولید شدند و جبهه زنان کارآمد را به راه انداختن، انگاری روایت زینب و زنان بی سرپرست کاری است کارستان از همان ها که ردپای خدا دارد و سر سوزن ذوق و خرده هوش.

  زینب شانه به شانه زنان بی سرپرست یا بدسرپرست به رسم کهنه امیدواری و توکل از زیر زیر صفر و چرخ قرضی ردای کار به تن کرده و حالا در چند روستا دیوار به دیوار نداری درآمد و شغل ساخته است.

  زینب، فاطمه و زهرا و شهناز و سهیلا را گرد هم آورده و با دستانی که بوی کار و تولید می دهند بازار صادراتی را در نوردیده است.

راستش را بخواهید زینب چراغ فروزان خانه هایی شده که یاس گریبان اهالی را می فشرد اما حالا زینب یعنی تولیدکننده شلوارهای کتان و جین ناقوس امید نواخته و لقمه نانی ارزانی داشته است.