یک کتاب،یک خاطره/اسارت همزمان دو برادر

امکان هیچ اقدامی نبود؛ زیرا در محاصره تعداد زیادی از نظامیان بعثی قرار گرفته بودیم.

تصور اسارت به دست دشمن برایم سخت بود ولی حالا خود و همراهان را در اسارت بدترین دشمنان بشریت می دیدم.

- تمام دوران زندگی ام را مثل یک فیلم به سرعت در ذهنم مرور کردم، غمی سنگین بر سینه ام چنگ می انداخت و روحم را می آزرد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، حاج اسماعیل شمس در سال 1327 در محله شوش تهران متولد شد و دوران کودکی، نوجوانی و جوانی خود را در همین محله سپری کرد.

با پیروزی انقلاب اسلامی به صف پاسداران کمیته انقلاب اسلامی پیوست.

شروع جنگ تحمیلی و تجاوز ارتش رژیم صدام به خاک ایران او را به جبهه جنگ در منطقه جنوب کشاند و در همان منطقه بود که همراه با برادرش شهید جلال شمس ، به دست نیروهای ارتش صدام اسیر شد تا مادر، همسر، کل خانواده، به ویژه دختر کوچکش، 10 سال را چشم به راه بدوزند و به انتظار بنشینند.

او 10 سال از عمر خود را در اردوگاه های 1، 2، 4 موصل و رمادی 7 (رمادی 2 یا بین القفصین) گذراند و در شمار فعالان فرهنگی اردوگاه ها بود و خدمات ارزنده ای به دوستان خود ارائه کرد.

اسماعیل شمس در سال 1369 به همراه دیگر آزادگان سرافراز به میهن بازگشت.

مرحوم حاج اسماعیل شمس در بخشی از کتاب پاداش و کیفر درباره چگونگی اسارتش توضیح داده است: بعداز ظهر روز هجدهم مهرماه به قصد انجام یک مأمو