آنها مظلومانه رفتند و ما را در حسرت شهادت تنها گذاشتند/روایتی از مجروح 18 ساله حادثه تروریستی شاهچراغ

شکوه مادر در هر مکان و زمانی دیدنی و ستودنی است.

مادر صفات مشترکی با شهید دارد چرا که هر دو عاشق اند.

من در آن لحظات وصف ناپذیر، دیدم که مادر چقدر فداکار و از خود گذشته است.

- به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، مهدی ستایش از مجروحان حادثه تروریستی حرم مطهر و افسوس می خورد که چرا از سعادت شهادت بی نصیب مانده است و برای شهیدان حرم و امیرعلی کوچک و معصوم، اشک می ریزد که نتوانست او را نجات دهد.

  این بار هم با این اتفاق تلخ در مکان مقدس سومین حرم اهل بیت شاهچراغ (ع) چهره داعش و دشمنان ایران ، خبیثانه تر و وحشیانه تر در اذهان مردم حک شد تا نفرت، نفرین و بدبینی را پر رنگ تر از قبل در روح، جسم و جان مردم ، نسبت به وجود بی ارزششان جای دهد.

وقتی با مهدی ستایش تماس گرفتم تا تایمی برای مصاحبه مشخص کنیم متوجه بغض صدایش شدم.

این بغض ها و تاثیر روایت خاطره تلخ و جانسوز حادثه تروریستی حرم، بیانگر این نکته است که هنوز با گذشت سال ها و قرن ها، یزیدهای زمانه را با چشمان خودمان می بینیم اما نمی شناسیم و باید افسوس خورد.

با برادر بسیجی، طلبه حوزه علمیه و مجروج حادثه تروریستی حرم شاهچراغ (ع ) به گفتگو می نشینیم.

لطفا خودتان را معرفی بفرمایید و از لحظات آن حادثه تلخ و ناگوار برایمان بگویید ؟ مهدی ستایش پناه هستم 18 ساله اهل یاسوج از استان کهگلویه بویر احمد،