چرا بهارِ ساسانیان از اول آذر آغاز می شد؟

ساسانیان در نخستین روز آذر ماه، آغاز اعتدال ربیعی و بهار را جشن می گرفتند، از این رو به آن «بهار جشن» یا «آذرجشن» می گفتند.

- ساسانیان در نخستین روز آذر ماه، آغاز اعتدال ربیعی و بهار را جشن می گرفتند، از این رو به آن بهار جشن یا آذرجشن می گفتند.

به گزارش ایسنا، ساسانیان سال را کسیبه در نظر نمی گرفتند، از همین رو نخستین روز آذرماه (سال اوستایی) مصادف با بهار بود.

بهارجشن ، نام های دیگری هم داشت، مانند رکوب الکوسج ، کوسه برنشین .

ابوریحان بیرونی هم در دو کتاب خود این جشن را با نام های یوم الثعلب و ابسال وهار معرفی کرده است.

(گاه شماری و جشن های ایران باستان، هاشم رضی) پس از انقراض ساسانیان، سال کبیسه در نظر گرفته می شد و بر همین اساس، فصل ها و جشن ها از جایگاه خود خارج شدند و بهارجشن که در اول آذرماه برگزار می شد، در فصول دیگر تغییر جهت داد.

(گاه شماری و جشن های ایران باستان، هاشم رضی) یکی از آیین هایی که در بهار جشن برگزار می شد، کوسه برنشین بود.

ابوریحان بیرونی در شرح این رسم چنین آورده است: در نخستین روز از آذرماه یا نخستین روز بهار مردی کوسه (بی ریش) با شمایلی عجیب و غریب را بر خری می نشاندند که به یک دست کلاغ داشت و به دست دیگر بادبزن که خود را مرتب باد می زد.