فهرست بلند ممنوعه های عرفی؛ پیام پنهان شهر به زنان

یک زن برای یک راه رفتن ساده در شهر باید هزارجور حساب و کتاب با خود بکند.

زنان مسئولیت های متنوعی دارند از نگهداری کودکان، سالمندان، خرید روزمره و.

- محمد کریم آسایش، پژوهشگر و کنشگر شهری نیز در این رابطه می گوید : ممنوعه های زنان در شهر را می توان در چند سطح دید.

نخست انکار زنان است.

این انکار جنبه های مختلفی دارد؛ از حرکت، از احساس راحتی بدن (مثلا لم دادن یا خوابیدن یا کش آمدن بدن)، یا ممنوعیت آواز زنان در فضای عمومی هم جزیی از انکار بدن است.

حال این جدا از بحث پوشش است.

دوم قلمروگذاری و تفکیک جنسیتی و جداشدگی است؛ رویکردی که برای زنان جا تعیین می کند و اگرچه اجباری ظاهری در کار نیست، اما به صورت ضمنی فقط برای زنان در قلمروی شان امنیت قائل است.

سوم، مسئله درهم تنیدگی نابرخورداری زنان از فضای شهری با میزان نابرخورداری از اشتغال رسمی، درآمد پایدار، مالکیت خودرو، مالکیت مسکن و با نابرابری در ساختار خانواده و نابرابری در ساختار اداری و سیاسی است.

می دانیم که ایران سه رتبه آخر شکاف جنسیتی در جهان است.

در واقع مسئله فقط تردد زنان در شهر نیست بلکه حق مداخله و مصرف فضا هم هست.

  این کنشگر شهری ادامه می دهد : بعد دیگر، مسئله عدم تناسب طراحی ها با آناتومی و ارگونومی زنان و همچنین نیاز های زیستی آنهاست؛ از مسئله سرویس بهداشتی گرفته تا ن