«شهسوار کردستان» کیست؟/وقتی ممنوعیت پزشکی هم مانع تقابل «جمیل» با ضدانقلاب نشد

خبرگزاری فارس استان کردستان؛ نگاشتن از عاشقانی که در یک سودا روحشان را از قفس تن رهانیدند و به ابدیت پیوستند، دشوار است و الفاظ توان بیان حقیقت روح را ندارد، بالاتر آنکه ما انسان های محصور در طبیعت چگونه می توانیم عظمت شهادت را تجزیه و تحلیل کنیم.

در دنیایی که ارزش ها رفته رفته در زیر غباری از فراموشی فرو می روند و ظواهر فریبنده دنیا و تمنیات رو به زوال جهانی در صدر جدول قرار می گیرند، ترویج فرهنگ شهادت و زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا بهترین راهی است که می تواند از انحراف جامعه اضمحلال معنویت ها جلوگیری کند.

کردستان همانند جای جای ایران اسلامی که مورد هجمه ناجوانمردانه دشمن قرار گرفت پر از حماسه سرخ دلیرانی چون شهسواری هاست، حماسه هایی که در باشگاه افسران سنندج، حماسه 23 تیر مریوان، چشمه همیشه جاودان سیران بند بانه و کوه های چهل چشمه دیواندره و دیگر نقاط استان خلق شد و تا قیامت شاهد سلحشوری های مردان این خطه خون نگار خواهد بود.

نهم شهریور ماه سال 1342 در روستای علی آباد دیواندره نوزادی متولد شد که به پیشنهاد یکی از بستگان، نامش را جمیل نهادند (جمیل از دلیرمردانی بود که روزگاری برای دفاع از مردم و مسافرین در کردستان با راهزنان و متجاوزان می جنگید).