فحش های رکیک اعتراضات از کجا می آید؟

مروری بر ادبیات اعتراضی این روزها در ایران - آنچه این روزها در فضای مجازی و در بین شعارها بسیار به گوش می خورد، فحاشی و استفاده از کلمات رکیک است.

اما اینکه چرا این روزها این نوع ادبیات بین مردم، مخصوصا جوان ترها به شکلی عریان و عیان استفاده می شود و اساسا چرا این واژگان سخیف جای گفت وگو با ادبیات درست را گرفته اند، علامت سوالی است که ما را به تفکر در ریشه این اتفاق دعوت می کند.

 یکی از نقاط برجسته در اتفاقات اخیر فحاشی بیش از اندازه معترضان در تجمعاتشان است.

ادبیاتی مملو از خشم و پرخاش که در شعارها، توییت ها، محتواها و حتی کامنت های این افراد، از فضای مجازی تا دانشگاه ها نمایان است.

آنچه جامعه را به تعجب وا داشت استفاده از این کلمات رکیک در بین دانشجویان و قشر فرهیخته دانشگاهی بود.

قشری که بیش از بقیه از آن ها انتظار تعقل و ادب می رود.

از طرف دیگر استفاده نوجوانان از این ادبیات نیز نگران کننده است.

فحش دادن و پرخاش در اولین قدم راه گفت وگو و تفکر عقلانی را می بندد و بر شکاف بین مردم می افزاید.

اما آیا این فحش دادن به کنترل خشم کمک می کند یا باعث بازتولید خشم می شود؟ در این باره با کورش علیانی، دانش آموخته زبان شناسی و فعال فرهنگی، به گفت وگو پرداختیم.