گمشده در شهربازی

آدم همان حس پیچیده ای را که نسبت به صورت و بدنش و خودش دارد، به اسمی هم که با آن صدایش می زنند، دارد.

اسمی که مثل بقیه چیزها هیچ اختیاری در انتخابش نداشته.

- ایسنا/مرکزی "آدم همان حس پیچیده ای را که نسبت به صورت و بدنش و خودش دارد، به اسمی هم که با آن صدایش می زنند، دارد.

اسمی که مثل بقیه چیزها هیچ اختیاری در انتخابش نداشته.

سرنوشت من هم این بود که از اسمم در حیرت باشم، لذت ببرم، فحشش بدهم، به آن بی محلی کنم، املایش را عوض کنم، با خط میخی بنویسمش و در نهایت با رسیدن به یک بی اعتنایی حاصل از خودشناسی، (که نشانه اش لبخند کمرنگ است)، آن را اگرچه نه با آغوش باز اما بالاخره بپذیرم" این جملات بخشی از کتاب گمشده در شهربازی است که به قلم جان بارت و با ترجمه شیما مقانلو منتشر شده است.

به گزارش ایسنا، جان بارت (1930) نویسنده سرشناس آمریکایی، آخرین بازمانده از نسل غول های ادبیات پست مدرن است.

بارت در نگارش رمان ها و داستان های خود همواره به دنبال نوآوری بوده و فرم های روایی بدیع را آزموده است.

علائق نظری و ارتباط بارت با محافل دانشگاهی باعث شده تا نثر او نسبت به سایر همتایانش فاخرتر و جدی تر باشد، در عین حال که تمامی عناصر و تکنیک های اصلی نوشتار پست مدرن را نیز در خود دارد، بازیگوشی و جدی نگرفتن کلان روایت ها، طنز پنهان و تاریک، دست اندا