پاپ فرانسیس و پروژه صلح و عادی سازی در خاورمیانه

پاپ نه «مرد خدایی» است که دغدغه سیاست نداشته باشد و نه آزادی خواه و طرفدار دموکراسی است تا از نشستن با حاکمان خودکامه ای چون پادشاه بحرین ابا داشته باشد.

-  گروه بین الملل خبرگزاری فارس- حامد دهقانی؛ چه چیزی پاپ را به که ماه ها است به دلیل عارضه ای در ناحیه زانو ویلچرنشین شده و بسیاری از سفرهای مهم و درانتظار خود را در این مدت لغو کرده است، چرا این بار زحمت سفری چهاروزه را به خطه ای که تنها ده ها هزار کارگر مسیحی دارد، به جان خریده است؟ چرا پاپ برخلاف انتظارهای ما، مهمان دیکتاتوری می شود که بیشترین سرانه زندانی ها را در جهان عرب دارد؟ چرا پاپ چشم بر همه جنایت های این رژیم بسته و به دروغ این کشور را الگویی از گشایش و هم زیستی بین گروه های مختلف اجتماعی خوانده و از پادشاه برای ترویج فرهنگ گفتگو و تساهل و گسترش اصول همزیستی و برادری قدردانی کرد ؟ چرا پاپ ارزش آزادی خواهی را بار دیگر به بهای نشستن با یک حاکم مستبد زیر پا گذاشت؟  پاپ آزادی خواه نیست! در سال 2013میلادی که فرانسیس جانشین بندیکت شانزدهم شد، تحلیلگران به سرعت او را به عنوان یکی از طرفداران الهیات رهایی بخش معرفی کردند.

داستان اما به این سادگی نبود.

جنبش الهیات آزادی بخش (Liberation Theology) در دهه 1970میلادی در آمریکای لاتین قدرت یافت.