حاشیه نگاری یک دانش آموز از دیدار با رهبر انقلاب

با ورود ایشان، اشک هایم ناخداگاه دیدگانم را پوشاند.

با تمام ارادتی که داشتم، مثل یک دانش آموز جلوی پای معلم بلند شدم؛ فقط روبه روم را نگاه می کردم و منتظر بودم صحبت های آقا شروع شود.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازگروه دیگر رسانه های خبرگزاری فارس، وارد حسینیه می شوند.

از جنب و جوش محافظان و عوامل اجرایی فهمیدم موعد دیدار نزدیک است.

حدود ساعت 10 بالاخره پرده ها برایم کنار رفت و چشمم به جمال پسر فاطمه روشن شد.

تا دگر سرو ننازد به خرامیدن خویش سخنی با وی از آن قامت و رفتار بگو با ورود ایشان، اشک هایم ناخداگاه دیدگانم را پوشاند.

با تمام ارادتی که داشتم، مثل یک دانش آموز جلوی پای معلم بلند شدم؛ فقط روبه روم را نگاه می کردم و منتظر بودم صحبت های آقا شروع شود.

آقا نشست و با نگاه مهربانانه و پدرانه اش آرامش خود را به قاریان قرآن که آماده تلاوت آیاتی از قرآن مجید می شوند، تزریق کرد.

از همان دم ذهنم شروع به ثبت لحظات کرد، تا خاطره بی نظیری را برایم محقق سازد.

با صحبت های آقا، انگار سر کلاس درس نشسته بودم.

عطیه چوپانی - خبرنگار دانش آموز پایان پیام/