شیوع اختلالات روان؛ این بود آنچه می خواستیم؟

طبق تعریفی که سازمان جهانی سلامت WHO در سال 1996 برای سلامت روان ارایه داد، سلامت روان به معنای نبود اختلال روانپزشکی نیست بلکه به این معناست که انسان ها قدرت انطباق و مدارا با فشار های روانی متعارف زندگی را داشته باشند، - به کار مولد و مفیدی مشغول باشند و مشارکت مثبت در جامعه داشته باشند.

سه هفته قبل، معاون اداره سلامت روان وزارت بهداشت از افزایش شیوع اختلالات روان در کشور خبر داد.

بنا به اعلام این مقام مسوول، نتیجه یک تحقیق کشوری که سال 1399 انجام شده، نشان داده که در طول 10 سال فاصله انجام این تحقیق با پیمایش ملی سلامت روان که در سال 1389 انجام شد، شیوع اختلالات روان در جامعه ایران از 23.

6 درصد به 29 درصد رسیده و در این بازه 10 ساله، به طور مشخص، افسردگی و اضطراب بیشترین میزان افزایش را داشته.

  به گزارش سایت قطره و به نقل ازاعتماد، این مقام مسوول البته با رویکردی محافظه کارانه، نتیجه به دست آمده از شیوع اختلالات روان و افزایش عددی ثبت شده در این تحقیق را متوجه شیوع کووید 19 دانست و از اشاره به تاثیر رشد نارضایتی های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی که همچون ابرچاله ای بر سقوط کیفی سلامت روان جامعه ایران تاثیرگذار بوده خودداری کرد.

  به نظر می رسد ذکر مصداق های آشکار از رخداد های سال های 1389 تا 1399 و شرایطی که مردم ایران را دست در دست، به سراشیبی تند ابتلای اختلا