همراه با یگان ویژه در شب آشوب

خبرگزاری فارس چهارمحال و بختیاری؛ نرجس سادات موسویمدام فضای مجازی را بالا و پایین می کنم و گاهی سرم را بالا می آورم و نگاهی به اطرافم می اندازم، سرم سوت می کشد و مغزم از این حجم از تضاد رگ به رگ می شود.

خدا لعنت کند آدمی را که برای این نیروها حرف در می آورد.

با هزار التماس و ترفند مادرم را راضی کرده بودم اما با این شرط که از راه دور و در فلان خیابان باشم.

اما حالا دور از چشم مادر در شلوغ ترین خیابان شهر قدم می زدم.

از چند روز قبل فضا را ملتهب کرده بودند که امشب همه داخل خیابان ها هستند و فردا براندازی نظام را جشن می گیرند من هم آمده بودم تا از نزدیک ببینم، اما واقعیت انگار با مجازی فرق داشت.

تا چشم کار می کرد یگان ویژه ایستاده بود تا مردم عادی دچار مشکل نشوند.

کنار درب مغازه ای ایستاده بودم که صاحب مغازه بیرون آمد و کرکره را پایین کشید تلاقی نگاهمان با هزار سوال یکی شده بود، پیش دستی کردم و گفتم: خداقوت چرا الان دارید مغازه رو تعطیل می کنید؟ زیر لب چیزی زمزمه کرد، نفسش را با قدرت تمام بیرون داد و گفت: مگر نمی بینی چندتا بچه چه بلبشویی درست کردند باز خدا خیر دنیا و آخرت را به این مامورهای یگان ویژه دهد چند شبانه روز است از اینجا تکان نخورده اند و از مغازه های ما محافظت می کنند، درسته فروشم کم شده ولی لااقل شب ها خیالم راحته صبح که بر