روایتی از یک مادر مجروح در حادثه تروریستی شاهچراغ(ع) شیراز/ وقتی تروریست ها چشم دیدن مهر مادری را هم ندارند

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از شیراز، صدای اذان می آید و دلم دوباره به وقت اذان مغرب 4 شنبه 4 آبان شیراز برمی گردد، لحظه ای که ذکر یا شاه چراغ با روشن شدن چراغ ها برلب بسیاری از اهالی و ساکنان شیراز و استان فارس جاری می شود و درست در همین لحظه، صدای پای شیطان در حریم امن امین ولایت غوغا به پا کرد و چشم و دل های نمازگزاران، مثل صحن و دیوارهای حرم، از شنیدن صدای مهیب گلوله خونین شد.

صفحات مجازی خبرگزاری های حقیقت گو و حق طلب پر است از شرح واقعه، خبرنگاران با دلی پر از خون و عکاسان با چشم های خیس واقعه را به شکل های مختلف روایت کرده اند و تحلیل و شرح ماجرا و پیگیری حال مجروحان و کاوش های دستگاه قضا همچنان ادامه دارد.

هر صفحه ای را که باز می کنم به نوعی داغ دل حق طلبان و آزادی خواهان واقعی را تازه می کند و سطرهای واقعیت یکی پس از دیگری، حرکت وحشیانه و غیرانسانی عاملان حمله تروریستی سومین حرم اهل بیت(ع) یعنی حرم احمدی و محمدی شاهچراغ(ع) شیراز را محکوم می کنند.

شیعه و سنی در کنار یکدیگر به عزای عمومی نشسته اند و در این میان سکوت رسانه ای مرگبار مدعیان شعار زن، زندگی، آزادی، پررنگ و قابل تأمل است، جنایت کارانی که با دروغ و تزویر و تهییج و تحریک نوجوانان و جوانان به دنبال مطامع پلید و شیطانی خود هستند و در قتل و غارت و وحشی گری، زن و مرد و کودک