نقش رسانه های داخلی در اعتراضات: نظاره گر و نه راوی

وقتی دست و پای خبرنگارها بسته می شود و آنها نمی توانند راوی وضع موجود باشند، باید هم شبکه های لندن نشین، کار را به دست بگیرند و تبدیل به مرجع خبری مردم شوند.

-   عصرایران؛ مصطفی داننده- بدون اغراق می شود گفت که به جز چند روزنامه مستقل و خصوصا روزنامه هم میهن، رسانه های رسمی ایران در اطلاع رسانی از اعتراضات اخیر کشور، هیچ نقشی ندارند.

رسانه در بسیاری از کشورهای دنیا، وظیفه اطلاع رسانی را به عهده دارد اما در ایران به نظر می رسد در مواقع خاص که اتفاقا احتیاج به خبررسانی درست وجود دارد، رسانه نقش خود را از دست می دهد و بیشتر نظاره گر اتفاقات است تا راوی آن.

در 20 روز گذشته در مسابقه خبررسانی در مورد اعتراضات اخیر ایران، رسانه های مجازی و نوشتاری مانند رسانه های دهه شصت عمل کردند.

 در آن زمان معمولا مردم به واسطه روزنامه هایی مثل کیهان و اطلاعات، دو یا سه روز بعد متوجه بعضی از اخبار مهم در کشور می شدند اما حالا به لطف شبکه های اجتماعی حتی با وجود فیلترینگ گسترده، مردم چندین قدم از رسانه های رسمی جلوتر هستند.

اصلا برای کسب اخبار دیگر به سایت ها و خبرگزاری ها رجوع نمی کنند و یک راست می روند سراغ اصل مطلب.

سوال این است که چرا به رسانه ها اجازه داده نمی شود در مواقع خاص وظیفه اصلی خود را انجام دهند؟ و چرا مطبوعات در ایران در عصر بحران، ب�