زری بافی زنده می ماند؟

زری یا زربفت، پارچه ای ظریف و گران بهاست که چله یا تار آن از ابریشم خالص و پودهای آن از ابریشم رنگی ست؛ به جز یکی از پودها که از نخ گلابتون یا زرین یا سیمین است.

- تنوع رنگ و نقش در این پارچه بیشتر از سایر پارچه های دستباف سنتی است.

برخی منابع قدمت زری بافی را تا دوره هخامنشیان عقب می کشند و به سفرنامه های افرادی چون هرودوت، مورخ یونانی اشاره می کنند که گفته: رومیان به خاطر زیبایی و اشتهار زربفت های سنتی ایران همه ساله مبالغ هنگفتی می پرداختند.

به اعتقاد برخی پژوهشگران، دوران صفویه به خاطر فعالیت کارگاهی به نام شاهی عصر طلایی بافندگی در ایران بوده و دوره قاجار را یکی از بدترین دوران در طول تاریخ ایران برای این صنعت می دانند، چون در آن زمان کارخانه های پارچه بافی کشورهای اروپایی شروع به تولید انبوه پارچه کردند و ورود بی رویه و ارزان پارچه های روسی به کشور از ادامه فعالیتِ کارگاه های دستی و سنتی جلوگیری کرد.

در حال حاضر کارگاه زری بافی شیخ الاسلام، هنرستان هنرهای زیبای اصفهان و اداره میراث فرهنگی کاشان، تنها کارگاه های فعال در این صنعت محسوب می شوند.

مهدی شمسعلی را می توان یکی از تنها هنرمندان بازمانده رشته زری بافی در اصفهان معرفی کرد؛ هنرمندی که از سن هشت سالگی در کارگاه پدر خود کار می کرده و پس از بازگشت از خدمت سربازی، د