روایت 300 نفری که پیاده خود را به جبهه رساندند/ اراده پولادین دلاورمردان لردگانی برای دفاع از وطن

خبرگزاری فارس چهارمحال و بختیاری؛ مریم رضی پورهوا سوز عجیبی داشت، پاییز بود اما انگار وسط زمستان بود، خبری از برف نبود اما سرما تا مغز استخوان آدم نفوذ می کرد.

حوالی پاییز 65 جبهه ها نیازمند نیرو بود، در شهرها و روستاها غوغا بود، همه مردان از پیر و جوان می خواستند عازم جبهه شوند.

چند روزی بود بین بچه مسجدی های لردگان همهمه افتاده بود بعد از نماز مغرب و عشا پِچ پِچ ها بیشتر می شد.

شب ها دیر به خانه برمی گشتند و صبح ها زود از خانه بیرون می زدند.

باید برای جبهه نیرو جمع می کردند، امکاناتشان کم بود چند نفری را به شهرها و روستاهای اطراف فرستاده بودند تا نیرو جمع کنند، فراخوان عمومی داده بودند.

خیلی از بچه مدرسه ای ها به دنبال گرفتن رضایت نامه بودند آن هایی که به سن قانونی رسیده بودند که تکلیف شان مشخص بود اما خیلی از بچه هایی که تازه راهنمایی را تمام کرده بودند می خواستند هر طور که شده عازم جبهه شوند و دنبال گرفتن رضایت نامه بودند.

علی و حسن و رضا و خیلی های دیگر از بچه های فعال مسجد بودند که می خواستند هر طور شده به جبهه بروند.

بچه ها ترسیده بودند که اگر موضوع را در خانه بگویند و پدرشان رضایت ندهد آن وقت تکلیف شان چه می شود.

هیچ راهی جز پیاده رفتن نبود  افراد زیادی اعلام آمادگی کرده بودند اما ماشین برای رساندن نیرو به جبهه وجود ندا