پیاده روی اربعین، تمرین سختی های لذّت بخش

اربعین جای تمرین صبر است، تمرین تفکّر، تمرینِ گذشت، تمرین رها کردن تعلّقات، اینجا باید کمی شبیه حسین(ع) و فرزندانش شوی، خسته شوی، تشنه باشی، - خبرگزاری فارس از قم، اعظم ربانی: کاش عکس ها، گزارش ها و خبرها، می توانستند اربعین را روایت کنند؛ اما هیهات! باید زائر اربعین باشی تا بفهمی حال کودکان کربلایی که به عشق زائران ابی عبدالله الحسین(ع) ، ساعت ها زیر آفتاب می ایستند و به زوّار تشنه حال شهید کربلا، آب می دهند چیست.

باید زائر اربعین باشی، مدت کوتاهی آب ننوشی، بی تاب شوی و با اولین تعارف مای بارد خوشحالی عمیقی وجودت را پُر کند و بعد برای تشنگی(س) زینب و طفلان حسین(ع)، بسوزی و اشک بریزی.

حسین جان! در مسیر عاشقی کربلا، هیچ زائری در هیچ ساعتی از شبانه روز تشنه و گرسنه نمی ماند؛ اما قربان تشنگی و گرسنگی تو در لحظه شهادتت.

بعضی موکب ها لباس زائران را می شویند و اتو می کنند، اگر پاره باشد می دوزند.

آری! زائر در آن هوای گرم و غبار آلود، تمیز و مرتّب می شود؛ اما بعد، یاد فرزندان حسین آتشی در جان می اندازد، یاد لباس هایی که در تن بچه های حسین در آفتابِ مسیر می پوسد و پاره می شود و چرخی نیست که بدوزد و موکبی نیست که بشوید.