شاید یکی از کفش ها، کفش «او» باشد

وصله هایی که امیرالمؤمنین علی(ع) بر کفش خود می زد، تا حکایت کفش دوز پیری که حاضر نشد کفش های امام عصر(ع) را خارج از نوبت، تعمیر کند، یا همین دوره معاصر، وقتی آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی که به دستور استاد، کفش طلاب را جفت کرد، و کفشداری 15 روزه ناصرالدین شاه سلطان صاحبقران در حرم امام رضا(ع)، حکایت از آن دارد که  کفش در سنت دینی و آداب زیارت، یک نشانه اعتقادی برجسته و ارزشمند است.

    کفاشی موکب، فرصت نونوا شدن کفش ها  کم نیستند زائرانی که با پای پیاده، مسیری طولانی را تا حرم دوست طی می کنند، اما آن ها که کفش بر پا دارند، مجالی می یابند تا کفش های خود را نونوا کنند.

   از چند روز گذشته که حضور زائران در کربلای معلی بیشتر شده، بساط واکس موکب هم رونق گرفته است.

بساطی که درست در مقابل موکب برپا می شود و برخلاف سایر خدمات موکب، میز و پیشخوان آن چنانی ندارد، اما رقابت و حتی کشمکش های شیرین میان خادمان موکب، برای کار در این بخش، هر شب به گوش می رسد.

   میهمان امام حسین(ع) باید مرتب و آراسته باشد  یکی از خادمان موکب، که در شلوغی شب گذشته، به پیشواز زائران جدید، بر زمین نشسته بود، می گوید: کار من در موکب، چیز دیگری است، اما واکس زدن را با نیت خاصی انجام می دهم و دوست دارم و هر سال سعی می کنم حداقل دو سه شب جلوی موکب واکس بزنم.