اینجا عاشقی طور دیگریست/ روایت چای معروف عراقی و مقنعه لبنانی

به گزارش خبرگزاری فارس از نیشابور، ساعت از 5 عصر گذشته با عجله خود را به مراسم زائری که از سفر کربلا بازگشته است ، می رسانم.

وارد خانه می شوم.

سفره ای رنگین از حلوا، خرمای عراقی و میوه های تابستانی برای پذیرایی از میهمانان روضه پهن شده است.

میزبان مجلس، مادر کربلایی فاطمه در حالیکه به تک تک میهمانان کیسه ای سبز با دوردوزی طلایی رنگ هدیه می دهد؛ می گوید: ناقابل است! تربت کربلاست.

فاطمه الان خدمت می رسد.

کیسه کوچک، ظریف و زیبا را باز می کنم، بویی آشنا همراه با حسی غریب به سراغم می آید.

بوی آشنای حرم و حس غریب جاماندن! محتویات کیسه مهر کربلا است به همراه تسبیحی کوچک با دانه های سفالی که در شمایل یک دست گره خورده است.

نیت می کنم با همین تسبیح 14 صلوات به نیت سلامتی زائران راهپیمایی زخمی که بر دل نشست اما سبب نشد تا روی و مویشان را نامحرم ببیند.

مداح به شیوایی عظمت شکیبایی زینب، حجاب و عفاف زنان اهل حرم در اسارت شام را روایت می کند و از رسوایی ابدی یزید و یزیدیان می گوید.

او ذکر مصیبت می خواند و من به همراه بقیه جاماندگان مجلس اشک می ریزم.

برای مصیبت اهل بیت، بانوان اهل حرم و درد فراقی که هر اربعین بر سینه ام سنگینی می کند.

برای دلی که امسال هم به وصال نرسید.