تنها مادرشهید ژاپنی از لحظه درگذشت همسر ایرانی اش می گوید

دلم گرفته بود.

سلمان، بلقیس و نوه ها بودند، اما هیچ کس برای من جای خالی آقا را پر نمی کرد.

سفارش های آخر او بیشتر در گوشم بود که می گفت: جاده تمدن خوب است، - به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، به مناسبت انتشار تقریظ رهبر معظم انقلاب، روی کتاب مهاجر سرزمین آفتاب که خاطرات کونیکو یامامورا (سبا بابایی) یگانه مادر شهد ژاپنی در ایران است، برش هایی از این اثر را انتخاب کرده و باهم می خوانیم تا شناختی از این مادر شهید که چندی پیش درگذشت به دست آوریم.

در بخش های پایانی این کتاب کونیکو یامامورا از لحظه فوت همسرش و دلتنگی هایش می گوید: آقا، ستون زندگی من بود و جای خالی پدر، مادر، برادر، و خواهرانم را پر کرده بود.

نمی توانستم ناراحتی اش را ببینم.

همیشه یک ساعت مانده به اذان صبح بیدار می شد، روی صندلی اش می نشست و نماز شب می خواند و بعد چند آیه را خیلی آهسته تلاوت می کرد تا وقت اذان شود و برویم مسجد.

آن شب، به عادت معمول برخاست، نماز خواند و قرآن را مقابلش باز کرد.

گوشم به نجوای آرام او بود که خوابم برد و با صدای اذان مسجد بیدار شدم.

تعجب کردم که چرا بیدارم نکرده و چرا به مسجد نرفته.

به طرفش رفتم.

سرش رو به پایین خم بود و قرآن پیش رویش باز.