قاتل روشنفکری دینی خود عبدالکریم سروش است/ او الهیات مسیحیت را بر اسلام ترجیح داد!

محمد جعفری در اثر «کتاب نقد سروش» می گوید: سروش در حالی از آرزوی مرگ روشنفکری دینی گلایه می کرد که بعد از طرح نظریه «رویای وحی» خود رسماً مهر پایان بر روشنفکری دینی زد و دیگر مجالی برای دفاع از آن حتی برای نزدیک ترین همراهان خود باقی نگذاشت.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، خورده گیری های محسن کدیور بر عبدالکریم سروش به عنوان پدر روشنفکران دینی در حال حاضر، قصه ای دارد که باید آن را در دهه 70 جست.

سخنان کدیور مبنی بر اینکه سروش با نفی الهی بودن قرآن، نبوت، حقیقت واحد و.

حاکی از یک چالش و بن بستی است که سروش و سروشیان به آن مبتلا شدند.

آنان عملاً مبانی متفق علیه مسلمین اعم از شیعه و سنی، وهابی و اخباری، صوفی و معتزله را زیر سؤال برده اند.

بن بست روشنفکری موضوعی است که گرچه در چندسال اخیر نَقل محافل فرهنگی و اندیشه ای شده است اما از سالیان قبل توسط معدود نفراتی بدان اشاره شده بود.

کتاب نقد پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه در شماره ای که به نقد افکار سروش و روشنفکران اختصاص داده بود در این باره مطالب ارزنده ای ارائه کرده است که در ادامه نقدهای حجت الاسلام محمد جعفری، عضو هیأت علمی مؤسسه امام خمینی (ره) بر افکار سروش و چالش روشنفکری دینی را می خوانیم.