روز جمعه و یک نذری خانوادگی

نذری می تواند یک سینی شربت آب لیمو باشد که پسربچه ای هنگام عصر روی یک چهارپایه سر کوچه گذاشته است و به رهگذران تعارف می کند.

می تواند جعبه ای دستمال کاغذی باشد که دختربچه ای هنگام ذکر مصیبت بین حاضران در یک هیئت می چرخاند.

- سرویس زندگی- مژده پورمحمدی: نذری می تواند چند دیگ بزرگ غذا باشد که به ردیف در طول کوچه روی اجاق گذاشته شده است.

می تواند چند هزار پرس غذا باشد که در یک سرای سالمندان یا دارالایتام توزیع می شود.

می تواند سفره خوش رنگ و لعاب و طویلی باشد که پس از یک مجلس روضه خانگی در سرتاسر خانه و حیاط پهن می شود و جمع زیادی از خویشاوندان و آشنایان را دور خودش جمع می کند.

می تواند هم جور دیگری باشد.

می تواند یک سینی شربت آب لیمو باشد که پسربچه ای هنگام عصر روی یک چهارپایه سرکوچه گذاشته است و به رهگذران تعارف می کند.

می تواند جعبه ای دستمال کاغذی باشد که دختربچه ای هنگام ذکر مصیبت بین حاضران در یک هیئت می چرخاند.

می تواند یک پرس غذا باشد که خانم خانه بیشتر از میزان همیشگی برای ناهار یا شام پخته است و آن را در ظرف یک بار مصرف ریخته تا بابا و بچه ها به زباله گردی که کنار سطل زباله کوچه نشسته است، بدهند.

می تواند هر کار خیر کوچک و بزرگی باشد که با نیتی خالص، تقدیم به اباعبدالله (ع) می شود.