روایات همسران شهدای عاشورای خونین حرم امام رضا(ع)/ بازخوانی روزی که مشهد کربلا شد

روز عاشورای سال 73 صدای مهیب انفجار همه را وحشت زده کرد و شدت حادثه به حدی بود که تکه های اعضای بدن، خون و دود بر در و دیوار حرم و ضریح مطهر امام رضا(ع) پراکنده شده بود و پیکرهای شهدا به سختی شناسایی می شد.

- خبرگزاری فارس از تهران، عاشورای سال 1373 موجی از جمعیت زائران و عزاداران حسینی در صحن ها، رواق ها، اطراف حرم و ضریح مطهر امام رضا(ع) در حال زیارت، مناجات، عزاداری و نوحه خوانی بودند.

دهم محرم 1415 هجری قمری بود که صدای مهیب انفجار آمد و ساعت 14:26 دقیقه روز دوشنبه، روضه منوره را لرزاند و این فضای معنوی به دود و خون آغشته شد.

بمبی در قسمت بالای سر مبارک حضرت منفجر شد و همه را وحشت زده کرد و بر اثر شدت انفجار 300 نفر مجروح و 27 نفر شهید شدند.

اعضای بدن و خون های ریخته شده زائران در ظهر عاشورای حسینی در رواق های دارالحفاظ، دارالسیاده، دارالسرور، دارالذکر، دارالسلام، دارالشرف، دارالسعاده و گنبد وردی خان، گنبد حاتم خانی، دیوارها، اطراف و حتی ضریح مطهر امام رضا(ع) پراکنده، چلچراغ ها خرد و قرآن و مفاتیح خون آلوده و قطعه قطعه شده بود.

در بین مجروحان و شهدا کودک، پیر، جوان، زن و مرد دیده می شد و مردم گریان از داغی که بر عزیزانشان وارد شده، پس از ساعاتی که حرم مطهر شستشو و به روی دلسوختگان بازگشایی شد، به پناهگاه خود بازگشتند و ضمن ارادت به س�