سرمایه داری اجتماعی؛ معجزه اقتصادی آلمان

درونمایه اصلی این الگو اندیشه بازار اجتماعی است؛ یعنی کوشش برای آمیختن اصول رقابت بازار با نیاز به همبستگی و انسجام اجتماعی.

- درونمایه اصلی این الگو اندیشه بازار اجتماعی است؛ یعنی کوشش برای آمیختن اصول رقابت بازار با نیاز به همبستگی و انسجام اجتماعی.

عصر ایران - سرمایه داری اجتماعی (Social Capitalism) شکلی از سرمایه داری است که عمدتا در اروپای مرکزی و غربی توسعه یافته است.

آلمان جایگاه طبیعی آن است، اما اتریش و بلژیک و هلند و فرانسه و لوکزامبورگ و سوئد و سایر کشورهای منطقه اسکاندیناوی هم اصول این نوع سرمایه داری را به شکل های گوناگون پذیرفته اند.

این نوع سرمایه داری بیش از آنکه بر اصول بازار اقتصادی کلاسیک، آن طور که آدام اسمیت و ریکاردو (اقتصاددانان کلاسیک قرون هجدهم و نوزدهم) ضابطه مند کردند، بر اندیشه های میانه روانه و عملگرایانه اقتصاددان هایی مثل فردریش لیست (1846-1789) متکی است.

فردریش لیست که حامی برجسته اتحادیه گمرکی آلمان بود، بر اهمیت اقتصادی سیاست و قدرت سیاسی تاکید می کرد و مثلا می گفت که برای حمایت از صنایع نوپا در برابر رقابت شدید خارجی باید از مداخله دولت بهره برد.

درونمایه اصلی این الگو اندیشه بازار اجتماعی (Social Market) است؛ یعنی کوشش برای آمیختن اصول رقابت بازار با نیاز به همبستگی و انسجام اجتماعی.