آبروریزی

سرانجام حرف من جا افتاد.

همه بعدش از من گلایه کردند، من هم گفتم که: شما خودتان آبروی خودتان را ریختید.

آنجا حاضر نشدید حقیقت را بگویید.

- حجت الاسلام والمسلمین سید مهدی طباطبایی گفت: بیست و پنج نفر برای نظر دادن برای مراسم سالگرد پیروزی انقلاب در شورای هماهنگی انقلاب جمع شده بودیم، من موضوعی را در جلسه مطرح کردم، رییس جلسه گفت: نه اینگونه نیست و اعضا سکوت کردند.

من گفتم: اجازه بدهید من حرفم را بزنم، بعد شما مخالفت کنید، من نظرم را دادم.

نظرم هم این بود که گفتم: اگر اینگونه حرکت کنیم می گویند این جشن حکومتی است.

رییس گفت: نه و بعد همه اعضا گفتند: نه اینگونه نیست.

جلسه شلوغ شد و تنفس دادند، تا رفتیم شیرینی و چایی بخوریم، همه من را صدا کردند و گفتند: آفرین خوب حرف زدید.

من دیدم تقریبا بیست و چهار نفر گفتند: خوب حرف زدی، تک تک صدایشان کردم که فلانی اگر بد گفتم: بگویید بد گفتم.

همه شان گفتند: نه خیلی خوب گفتی.

جلسه بعد که تشکیل شد، رییس مجدد گفت: این گونه است و من گفتم که: ما رفتیم چایی بخوریم همه آقایان گفتند که: با من موافق هستند.

رییس گفت: نه.

گفتم: چرا ایشان مگر نبودند؟ یکی یکی اسم ها را گفتم.

گفت: چرا آبروی مردم را می ریزید.

گفتم: آبروی کسی را نریختم.