چرا شاد بودن را بلد نیستیم؟

کلاس های درس شلوغ و نیمکت هایی که سه دانش آموز در کنار هم می نشینند، جذاب و شاد نبودن محیط فیزیکی مدرسه، فضاهای خسته کننده، امکانات محدود و رنگ آمیزی های تیره وکسل کننده که در هر فرد احساس افسردگی و دل زدگی ایجاد می کند.

- چرا شاد بودن را بلد نیستیم؟ زندگی در گستره ای از رنج و شادی تعریف می شود و در این میان جریانات فکری و اجتماعی بر توجه روزافزون به مسئله شادکامی تأکیددارند و آن را لازمه زیست بهتر و توسعه و شتاب بیشتر می دانند، معمولا در گزارش های سالانه شادترین کشورهای جهان، نام ایران در رتبه های انتهایی قرار می گیرد؛ برای مثال، سال2020 جایگاه 118 را به خود اختصاص داد.

گرچه مطابق پیمایش های داخلی، میزان شادی ایرانی ها در سطح متوسط به بالا ارزیابی شده است، اما به هر شکل سنجه های پیمایش متفاوت است و هدف ما بررسی رتبه شادمانی ایرانی ها نیست، مقصود یافتن پاسخی برای این پرسش است که چرا شاد بودن را بلد نیستیم؟ شاید تصور غالب عموم مردم این باشد که تنش ها و اضطراب ها و مشکلات اقتصادی، فرصت شادی کردن را از آنان سلب نموده، موضوعی که موردپذیرش جامعه شناسان نیست.

آنان بر این باورند که ثروت و رفاه و آسودگی فکر به خودی خود کارساز نیست و درکنار این موارد، آموختن مهارت شادمانی، متغیر کلیدی دیگری است که کمتر به آن پرداخته می شود.