جسم ها می روند که به دل ها برسند/ روایتی از حال و هوای زائران کربلا در دروازه عتبات

از گیت ها اندکی فاصله می گیرم و از دور نظاره گر تلاش مأموران برای سرعت بخشیدن به کار می شوم؛ از چشم هایشان پیداست که دوست دارند همراه زائران می شوند و با هر مهری که به پاسپورت می زنند دل خود را به آن سنجاق می کنند.

- خبرگزاری فارس؛ مهران/ اکبر یعقوبی: مهران این روزها حال و هوایی عجیب دارد.

تنها یک روز مانده به روز عرفه، عاشقان اباعبدالله با هر سختی که شده خود را به آخرین نقطه از خاک کشورمان در مهران رسانه اند تا جسمشان را به دلشان برسانند؛ دل هایی که در دو سال گذشته و با همه گیر شدن کرونا محرم به محرم، اربعین به اربعین، عرفه به عرفه و اصلا شب جمعه به شب جمعه به تنهایی راهی عراق و زائر حرم امام حسین (ع) شده اند.

عرفه اما از آن روزهای ویژه است برای عاشقان اباعبدالله؛ درست است که حجاج در صحرای عرفات با لباس احرام، دعای نورانی عرفه را زمزمه می کنند اما در متون روایات ما آمده که: خداوند در روز عرفه اول نظر رحمت بسوی زائران قبر حسین علیه السلام می ‏افکند پیش از آنکه نظر به اهل موقف عرفات کند.

این شده که از روزهای پایانی هفته گذشته سیل خروشان عاشقان اباعبدالله خود را از گوشه و کنار کشور به مهران برسانند تا دعای عرفه را در کنار مزار امام حسین و حضرت اباالفضل زمزمه کنند.