هادی هیربدوش مدرسه دارالفنون

مدرسه دارالفنون، اولین بنیاد آموزش نوین ایران است که در سال 1230 هجری به همت میرزا محمدتقی خان امیرکبیر، صدراعظم ایران در زمان سلطنت ناصرالدین شاه تاسسیس شد.

- هدف اصلی امیرکبیر ارتقای سطح دانش و آگاهی مردم و کشور بود که در آخر نیز موفق به پیاده سازی تمام افکار خود نشد و به قتل رسید.

مدرسه دارالفنون در آن دوران هفت شعبه داشت و در آن اصول مهندسی، پزشکی و علمی به جوانان آموزش داده می شد.

دارالفنون در نشریات و نامه های دولتی زمان خود، با نام های متفاوتی ذکر شده است، از جمله مدرسه جدید، مدرسه نظامیه، مکتب خانه پادشاهی، تعلیم خانه و معلم خانه.

تمامی دانش آموزان اولیه دارالفنون از فرزندان درباریان، اعیان و اشراف بودند.

روسای دارالفنون به ترتیب میرزا محمدعلی خان شیرازی (وزیر امور خارجه)، عزیزخان مکری (وزیر جنگ)، میرزا محمدخان امیرتومان، علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه (نخستین وزیر علوم ایران)، رضاقلی خان هدایت، علی قلی خان هدایت (مخبر الدوله)، جعفرقلی خان هدایت و محمدحسن خان ادیب الدوله بود.

1110 دانشجو از آنجا فارغ التحصیل شدند که برخی از آنان به مقام های بالای سیاسی، ادبی و هنری رسیدند.

از جمله دانش آموختگان معروف دارالفنون باید به محمدحسن خان صنیع الدوله (وزیر انطباعات و رییس دارالترجمه همایونی)، احتشام السلطنه (رییس مجلس شورای �