رفیق کوچه های خراسان

عطیه هراتی، از شاگردان سعید تشکری می گوید محله های مشهد، خاک و تاریخ خراسان، شخصیت های تاریخی معاصر این خطه و حضرت رضا (ع) یک نویسنده اختصاصی داشتند که هیچ چیز از نگاه و قلمش جا نمی ماند.

- خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و اندیشه: در ادامه پرونده یادبود سعید تشکری به یادداشتی از عطیه هراتی از شاگردان تشکری و دست اندرکاران انتشارات به نشر در مشهد می رسیم که این یادداشت را برای انتشار در اختیار مهر قرار داده است.

مشروح متن این یادداشت در ادامه می آید: زمان یادی از پر کشیدن ناباورانه زنده یاد سعید تشکری، نمی گذرد.

او در حالی که هنوز پر از شور نوشتن و آموزش به شاگردانش بود، از دنیا رخت بر بست و داغی بر دل اهالی کتاب و به خصوص خراسانی ها بر جای گذاشت.

تشکری که عمری خاک صحنه را خورده بود و کارنامه درخشانی در حوزه نمایشنامه نویسی، کارگردانی و فیلمنامه نویسی داشت، در دهه هشتاد تصمیم گرفت به صورت جدی تر و حرفه ای تر به نگارش داستان و رمان بپردازد و در گوشه ای از صحن و سرای حضرت رضا (ع) با امامش عهد بست که جز او و درباره او و خانواده او، چیزی بر کاغذ جاری نکند.

در طی بیش از دو دهه فعالیت جدی در حوزه رمان و داستان، سعید تشکری بر عهدش وفادار ماند و در تمام آثار او نور درخشانی از گنبد طلایی امام رئوف بر آسمان کتاب هایش می بارید.