درباره موضع گیری ایران در برابر حمله روسیه به اوکراین/ عباس عبدی

کشورها دنبال منافع خود هستند، اخلاق و حتی تعهدات بین المللی در برابر منافع به حاشیه خواهند رفت.

این درسی است که جنگ اوکراین می دهد، اگر بگیریم.

- سیاست های رسمی ایران در سال های اخیر و در موضوعات گوناگون از جمله آخرین آنها در جنگ اوکراین موجب شده است که نسبت به عدم رعایت یکی از اصلی ترین شعارهای انقلاب یعنی استقلال حساسیت ایجاد شود.

بدون تردید جزییات مفهوم استقلال در 4 دهه گذشته تا حدود زیادی تفاوت کرده است.

چهل سال پیش تصور می شد که هر گونه مبادلات تجاری و اقتصادی و خرید تسلیحات، ممکن است کشور را وابسته کند.

اکنون این گزاره حداقل در موضوع روابط تجاری گفته نمی شود.

زیرا این روابط بیش از میزانی که کشور را وابسته کند، قدرتمند هم می کند.

آنچه که در چهار دهه گذشته ایران را وابسته کرده، نفت و درآمدهای آن بود که همچنان وجود دارد.

وابستگی متقابل با وابستگی یک سویه فرق دارد.

آنچه که مذموم است وابستگی یک سویه است.

به عبارت دیگر نقض استقلال و قدرت تصمیم گیری در یک کشور عموما ناشی از وابستگی یک سویه است.

در ماجرای اوکراین بیش ترین انتقادات به دولت و رییس جمهور جدید آن کشور این است که چرا سیاستی را پیش گرفت، که از یک طرف حساسیت روسیه را ایجاد می کند و از طرف دیگر مقابله کردن با این حساسیت را منوط به حمایت ناتو و غرب کرده است.