سیاست ورزی خودویرانگر/ تاملی بر کنشگری در دستگاه «فقه خوارجی»

«سیاست ورزی خود ویرانگر» گویاترین توصیف برای منطق کنش فکری، زبانی و رفتاری جریانی تحت عنوان «فقه خوارجی» است.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازگروه دیگر رسانه های خبرگزاری فارس، جعفر علیان نژادی، دانش آموخته دکتری علوم سیاسی در روزنامه فرهیختگان نوشت: سیاست ورزی خود ویرانگر گویاترین توصیف برای منطق کنش فکری، زبانی و رفتاری جریانی تحت عنوان فقه خوارجی است.

اینکه چرا یک گروه میل به انهدام خود پیدا می کند، پرسشی است که پاسخ به آن می تواند مبنای توصیف سیاست ورزی خود ویرانگر را روشن کند.

میل به خودویرانگری را البته نمی توان از گفتار مصرح و کنش ظاهری چنین جریان هایی استنباط کرد.

این میل وقتی پدیدار می شود که عوارض آن متوجه دیگرانی نیز باشد.

در آن صورت می توان گفت یک مساله که دائر مدار تجربه زیسته فردی است، به فضای ارتباط متقابل راه یافته و می توان با انگشت به آن اشاره کرد.

متن پیش رو درصدد است نشان دهد که اولا جریان موسوم به فقه خوارجی، کمر به خودویرانگری بسته، ثانیا چگونه میل به خودویرانگری این گروه به دیگرآزاری تبدیل شده و ثالثا چگونه ابتنا به نسخه سیاست ورزی آنها به وضعیت آنومی می انجامد.

خودویرانگری در بستر جاماندگی زمانی و بی قراری فضایی در خصوص بستر شکل گیری چنین تفکراتی عناصر زیادی نقش دارند، اما می توان عنصر تعیین کننده اصلی را در جامان�